جرقویه

سیر نام این منطقه در زمان:گرکویه، گرکوا، گرگوِیه، گبرگوِیه، جِرکوه، جِرقوه، جرقویه دربارهٔ نامگذاری این منطقه سه دیدگاه وجود دارد:

• جِرقویه که عربی شده جِرکویه است. جِر در گویش مردم منطقه به معنی زیر و پایین و چون بیشتر مناطق مسکونی در این منطقه در دامنه کوه واقع گردیده است جِرکوه نامیده اند.
• با خشک شدن دریای مرکزی ایران این منطقه که سرزمینی آباد و خرم بوده و از نشانه های آن در روزگار کنونی وجود جنگل های قیچ و تاغ و گز (درخت) و درختان بادام و انجیر و پسته کوهی است؛ از پوشش گیاهی تهی شده و در زمان ساسانی به گرکویه (کوه لخت) معروف می شود.
• گویش مردم این منطقه همان گویش گرکویه ای است که از شاخه گویش های مرکزی ایران و بازمانده زبان پارسی باستان، اوستایی و پهلوی ساسانی است. به همین سبب این سرزمین را گرکویه یعنی جایگاه ستایش نیایش و سرود نامیده اند؛ چراکه گر در زبان اوستایی به چم ستایش ونیایش و سرود است و کوی پسوند جایگاه که با گذشت زمان به جرقویه تغییر یافته است. علی شفیعی نیک آبادی. نگارنده کتاب گرکویه سرزمینی ناشناخته بر کران کویر. وباسپاس از دست اندرکاران تارنما.

موقعیت جغرافیایی شهر جرقویه

منطقه جرقویه با پهناوری نزدیک به ۶۴۵۰ کیلومترمربع است که نزدیک ترین روستای این منطقه به اصفهان روستای قارنه به فاصله ۵۲ کیلومتر و دورترین روستای این منطقه به اصفهان روستای حارث آباد به فاصله ۱۹۹ کیلومتر است. از سوی شمال به مناطق جلگه، بن رود، شهرستان ورزنه، از جنوب به آباده در استان فارس، از غرب به شهرستان شهرضا، از شمال غربی به دهستان براآن جنوبی، از شمال شرقی به تالاب گاوخونی، از شرق به خضرآباد یزد و از جنوب شرقی به شهرستان ابرکوه و از جنوب غربی ایزدخواست در استان فارس متصل می شود.